Of het nu gaat om Down Syndroom, Autisme Spectrum Stoornissen of bijvoorbeeld ontwikkelingsstoornissen door Niet Aangeboren Hersenletsel; naast alle liefde die er is van ouders voor hun zorgintensieve kind wordt er een groot beroep gedaan op hun draagkracht.
Ouders krijgen te maken met:
-opvoedingsvragen
-zorgtrajecten met allerlei hulpverleners
-financiële trajecten met zorgverzekeraars, indicatiestellers en begeleiders
Als ouder moet je van verschillende markten thuis zijn om hier zodanig een weg in te vinden dat zowel je kind als jij naar behoren kunnen functioneren. Een hele en soms bijna onmogelijke opgave en het kan ervoor zorgen dat je als ouders in een overlevingsstand terecht komt. Alle zorg voor je kind neemt zoveel energie dat je daardoor misschien andere kinderen in het gezin, je partner en als laatste altijd jezelf tekort doet. Niet omdat je dat wilt maar omdat je niet anders kan. Dit kan leiden tot:
-verwijdering tussen partners, niet zelden leidend tot een scheiding
-gevoel van falen richting je andere kinderen
-verlies sociale contacten
-totaal opgebrand zijn
Daarbij kom je als ouder vaak ook niet toe aan het innerlijk proces, wat het met je doet om een kind met een beperking te hebben.
-verlies van verwachtingen en soms ook hoop
-zorg om de toekomst van je kind
-reacties van je omgeving op jouw kind
Slechts enkele voorbeelden waar je ook mee te maken krijgt. Hier mee bezig zijn vraagt soms te veel van je en dat stop je maar het liefste zo ver mogelijk weg.
Op praktisch gebied kunnen ouders vaak veel steun en begeleiding vinden. Helaas blijkt dat emotionele zorg voor ouders hierbij achterblijft. Terwijl het voor de draagkracht zo belangrijk is om goed voor jezelf te blijven zorgen.
In mijn begeleiding richt ik me vooral op deze emotionele zorg. Wat heb jij nodig om als ouder overeind te blijven? Wat is er nodig om als partners met elkaar in contact te blijven om de zorg samen te kunnen dragen?