Ik help je om je boekenkast weer op orde te brengen. Dat is waar ik het proces mee vergelijk als we samen aan de slag gaan.
Onze levensgeschiedenis stel ik me voor als die boekenkast. Al onze ervaringen, goede en minder goede, staan daar als boeken mooi naast elkaar. Voordat een boek de kast in gaat ligt het eerst nog een tijdje op tafel. Je bent er nog mee bezig. Op een bepaald moment is het uit en kan het in de kast. Zo komt er weer ruimte voor een nieuw boek, een nieuwe ervaring, die je aandacht nodig heeft. Soms loop je nog eens met je ogen langs de boeken. Soms voel je de behoefte om een boek er nog eens uit te pakken om erin te bladeren en stil te staan bij wat er is geweest. Om het daarna weer op zijn plek terug te zetten.
Met minder goede ervaringen ben je vaak langer bezig om ze een plek te geven in je leven en dus in jouw boekenkast. Dit geldt zeker als het verlieservaringen betreft. Het kan moeilijk zijn om een verlieservaring als boek dicht te doen en in de kast te zetten. Je hebt de neiging het boek op tafel te laten liggen. Je wilt eigenlijk niet dat het uit is. Wat zo’n deel van jou is, wil je niet loslaten. Je verlangt ernaar om het verhaal levend te houden en dit is de enige manier waarop je dit kunt.
Om weer ja tegen het leven te kunnen zeggen is het echter nodig dat ook dit boek in de kast komt te staan, naast alle andere boeken en net zo zichtbaar. Ik help je om je te laten zien dat je je verhaal ook anders vast kunt houden terwijl je het boek toch de kast in zet. Je kunt weer verder.